Պատմում է

      Այս Հոհան եպիսկոպոսը, Փառենի որդին, երբ գնում էր Հայոց  թագավորների մոտ՝ նրանց խեղկատակն էր դաոնում։ Խաղալիք դաոնալով նա ագահության Էր ձգտամ, որին անհագաբար ծարավ էր և (այդ խեղկատակությունները) նրան իբրև  միջոց էին ծառայում։ Նա թագավորների առաջ ձեռների ու ոտների վրա ընկնելով չորեքթաթ Էր տալիս, ուղտի նման կառաչամ...

          Աշխարհի վերջը մոտեցել է, այդ պատճառով նեռի ճանապարհ բացողները շատացել են, ինչպես նախօրոք ասաց կենարարը, թե՝ «Վախճանի մոտ մեջտեղ կգան սուտ քրիստոսներ ու սուտ մարգարեներ դիվական հրաշքներ ու հրաշագործություններ ցույց տալու, մինչև որ մոլորեցնեն, եթե հնարավոր լինի, նաև ընտրյալներին»
          Արդ՝ հայոց վեց հարյուր...