Հրապարակվել է admin -ի կողմից Երկ, 05/22/2017 - 22:39
Աշխատության մեջ հանգամանորեն ներկայացվում է Գլաձորի համալսարանի պատմությունը, քննվում են նրա ականավոր ուսուցիչների ու սաների հասարակական ու քաղաքական մանկավարժական հայացնքները, ըստ արժանվույն գնահատվում է նրանց վաստակը : Գրքի վերջում բերված են հիշատակարևաններ:
Մենագրությունը նվիրված է Գլաձորի համալսարանի հիմնադրաման 700 ամյակին:
Գրքի թվային տարբերակը ահստեղ՝ https://cloud.mail.ru/public/GE14/XLpMGr2jv
Հրապարակվել է admin -ի կողմից Կիր, 05/21/2017 - 20:26
Գրքում քննության են առնվում հայկական գմբեթավոր հորինվածքների նախնական օղակը ներկայացնող V-VII դարերի կենտրոնագմբեթ փոքր հուշարձանները: Ուսումասիրվող կառույցները դիտարկվում են հորինվածքային, կոնստրուկտիվ և դեկորատիվ լուծումների հետ առչնվող հարցերի տեսանկյունից: Հուշարձաններ առանձին-առանձին մանրամասն քննությունն, ինչպես նաև նրանց համեմատական վերլուծությունը և համադրումը հայկական այլատիպ կառույցների հետ լուսաբանում են հուշարձաններ բնույթի, կառուցման ժամանակի հարցերը և ճարտարապետական ձևի առանձնահատկությունները:
Հրապարակվել է admin -ի կողմից Շբթ, 05/20/2017 - 20:58
Արձանագրությունը հայտնաբերել է անվանի հնագետ Թադևոս Ավդալբեգյանը 1927 թվականին Գավառի /այն ժամանակ կոչվում էր Նոր Բայազետ, ինչի պատճառով մասնագիտական գրականության մեջ շատ հաճախ հանդիպում ենք «Նոր Բայազետի սեպագիր արձանագրություն» ձևով) «Դարիգլուխ» կոչված վայրում իրականացված հնագիտական աշխատանքաների ժամանակ: Ինչպես Ավդալբեգյանն է նկարագրում, շիրմաքարերի մոտով անցնելիս /Դարիգլուխը ժամանակի ընթացքում վեր է ածվել գերեզմանոցի/ նրա որդին` Մարտիկը մատնացույց է անում գետնի վրա մի ժեռ շիրմաքար` ասելով` «վրան գծեր կան, բայց հայերեն չեն»: Ավդալբեգյանը տեսնելով, հասկանում է, որ գործ ունեն սեպ
Հրապարակվել է admin -ի կողմից Կիր, 05/14/2017 - 09:06
Այս արձանագրությունը, որը ներկայումս ցուցադրության է ներկայացված Էրեբունի թանգարանում, հայտնաբերվել է 1975 թվականին Սյունիքի մարզի Արևիս գյուղի Թանահատ վանքում իրականացված պեղումների ժամանակ: Աեպագիրը փորագրված է եղելբ ազալտե քարակոթողի երկու երեսներին,սակայն քրիստոնեական դարաշրջանում նրա մի կողմի տեքստը,դժբախտաբար,համարյա ամբողջությամբ տաշվել է՝ խաչ քանդակելու նպատակով:
Արձանագրությունը բաղկացած է եղել 68 տողից, որից պահպանվել է 48: Սեպագրի վերծանությամբ առաջինը հանդես եկավ անվանի սեպագրագետ Նիկոլայ Հարությունյանը՝ 1979 թվականին:
Հրապարակվել է admin -ի կողմից Երք, 05/09/2017 - 14:13
Նույնաբովանդակ այս արձանագրությունները, որոնք գտնվում են Սուսի տիպի և Իվարշա աստվածությանը նվիրված տաճարի մուտքի երկու մասում, հայտնաբերվել են 1956 թվականին : Տեքստը փորագրված է 96 սմ երկարությամբ քարի վրա, աջ և ձախ կողմերից հաշված ուղիղ կենտրոնում, քարի բարձրությունը 53 սմ է:
Տեքստը բաղկացած է յոթ տողից (տողի երկարությունը 79 սմ), տողատված է, աջ և ձախ կողմերից սահմանագծված: Տեքստի ընդհանուր բարձրությունը 22 սմ է:
Արձանագրությունը վերծանել են Մելիքիշվիլին, Մարգարիտա Իսրայելյանը: Տեսքտը տրված է ըստ Մարգարիտա Իսրայելյանւի թարգմանության:
Հրապարակվել է admin -ի կողմից Երկ, 05/08/2017 - 16:04
1998 թվականին լույ տեսած «Հայկական լեռնաշխարհը սեպագիր աղբյուրներում» աշխատության մեջ, անվանի սեպագրագետ Հովհաննես Կարագյոզյանը «Հայտնի և անհայտ կոթողներ» բաժնում գրում է՝