Հրապարակվել է admin -ի կողմից Երկ, 09/02/2019 - 10:48
1849—1850 թվականներին Այվազովսկին նկարում է է ավելի քան երեսուն մեծ ու փոքր պատկեր։ Դրանցից ամենահայտնին «Իններորդ ալիքը»-ն էր, որը նկարչին շատ մեծ փառք բերեց։ Այդ այդ մեծակտավ հանճարեղ ստեղծագործությունը պատկերում է փոթորկոտ ծովը վաղ առավոտյան։ Պատկերված է երկինքը և ընդամենը երե-չորս ալիք, սակայն դրանցից մեկը՝ իններորդը, վերարտադրված է այնպիսի ուժով, այնքան հսկայական ու շարժման վիթխարի թափով, որ միայն դրանով արդեն զգացվում է փոթորկոտ ծովի ահռել
Հրապարակվել է admin -ի կողմից Չրք, 08/28/2019 - 10:16
1900 թվականի գարնան վերջին Խաչիկ Դադյանը պեղումներ է սկսում Զվարթնոցի տաճարում: Պեղումները (թեև ոչ մասնագիտական, և ինչ որ տեղ վնասակար) արդյունքները երկար սպասեցնել չեն տալիս: Այս մասին խոսք կլինի մեկ ուրիշ անգամ: Մոտ մեկ ամիս անց, հուլիսի 11-ին տաճարի հարավ-արևմտյան դռան մոտ գտնում են կոթող՝ սեպագիր արձանագրությամբ: Քարի բարձրությունը կազմում էր 270 սմ, լայնությունը՝ 63 սմ, հաստությունը՝ 36 սմ: Արձանագրությունը բաղկացած էր 47 տողից:
Հրապարակվել է admin -ի կողմից Կիր, 08/25/2019 - 14:30
1911 թվականին Արցախ այցելելու ժամանակ արքեպիսկոպոս Մեսրոպ Տեր-Մովիսյանը լինում է նաև Սոթքում: Այստեղ մեծանուն հայագետ հոգևորականը արձանագրում է բազմաթիվ խաչքարեր և տապանաքարեր, որոնց մեծ մասը տեղի թուրքերը օգտագործել են որպես շինաքար՝ ամրացնելով խղճուկ հյուղերի մեջ: Եվ ահա գյուղի հեղեղատում Տեր-Մովսիսյանը տեսնում է բավականին մեծ, քառանկյունի հիմքով երկար կոթող: Գյուղացիները տեղեկացնում են, որ նմանատիպ կոթողները ժամանակին երեքն են եղել: Մեկ տարի առաջ Թիֆլիսի Կովկասյան թանգարանի կողմից կոթողները պատվանդանից հանեցին, որ տանեն Թիֆլիս․ այդ մեկը ընկավ կոտրվեց, մյուս երկուսը տարան:
Հրապարակվել է admin -ի կողմից Չրք, 08/21/2019 - 08:51
Բարավորը կամ վերնասյամը մուտքի (նաև լուսամուտի) բացվածքը եզերող շրջանակի վերին մասին է: Այն կոնստրուկտիվ տարր է և սովորաբար լինում է հորիզոնադիր, աղեղնաձև, կամարաձև:
Հայ միջնադարյան ճարտարապետության մեջ բարավորը մեծ մասամբ կիսակլոր կամ հեծանաձև միակտուր քարից է , հաճախ զարքաքանդակված և արձանագրություններով պատված, որոնք հարստացնում են շքամուտքերի ճարտարապետական կերպարները:
Հրապարակվել է admin -ի կողմից Երկ, 08/19/2019 - 11:03
1940-ական թվականներից Սևանա լճի ջրերն արհեստականորեն բաց թողնելու հետևանքով սկսեց իջնել լճի մակարդակը, ընդ որում պակասեց ջրի ընդհանուր պաշարների մեկ երրորդից ավելին: Լճի մակարդակն իջավ 19 մետր (վերջին տարիներին լճի մակարդակը բարձրացել է 2 մետրով) , ցամաքեց հսկայական տարածություն, այդ թվում Լճաշենի արևելյան լճափնյա մասը:
Հրապարակվել է admin -ի կողմից Երք, 08/13/2019 - 17:50
Մակարավանքի մասին պահպանվել է մի ավանդություն: Ըստ այդմ, եկեղեցին կառուցել են Մակար անունով վարպետն ու իր միակ որդին: Որդին քարն էր տաշում, հարդարում, զարդաքանդակում, իսկ հայրը՝ շարում: Եկեղեցու պատերն աստիճանաբար բարձրանում էին, իսկ Մակար վարպետը՝ կտրվում հողից: Նա գիշերում էր եկեղեցու կիսավարտ պատերի վրա: Օրերից մի օր, վարպետ Մակարը նկատում է, որ քարերը իրար չեն բռնում, զարթաքանդակները տարբեր են: Վերևից հարցնում է, թե ի՞նչ է պատահել որդուն: Պատասխանում են, թե որդին հիվանդացել է,: Մակարը հասկանում է, որ որդին մահացել է: Չդիմանալով կսկիծին, վերևից իրեն նետում է ներքև ու մահանում:
Հրապարակվել է admin -ի կողմից Չրք, 07/31/2019 - 13:55
«Եսիմանուշ»ը Չարենցի ամենանժողովրդական, ամենատարածված բանաստեղծությունն է։ Հայ գրականության մեշ «Ես իմ անուշ»-ը բացառիկ տեղ է գրավել նրանով, որ այն հայոց լեզվով երբևէ գրված բոլոր Հայրենասիրական բանաստեղծություններից ամենազորեղն է՝ իր ժողովրդին նվիրաբերվելու անվերապահությամբ ու կրքով։ Միաժամանակ նրա բովանդակությունը ավելի լայն Է, քան միայն հայ բանասիրությունը, և բացի դրանից, բանաստեղծությունը լեզվաոճական տեսակետից էլ հետաքրքրական է Չարենցի ստեղծագործության մեջ։